سرمایه گذاری در IPO پتانسیل ارائه بازده جذاب را دارد. با این حال، قبل از سرمایه گذاری، مهم است که درک کنید که فرآیند معامله این اوراق با معاملات سهام عادی، همراه با خطرات و قوانین اضافی مرتبط با سرمایه گذاری های IPO متفاوت است.  

هنگامی که یک شرکت خصوصی برای اولین بار سهام سهام را به عموم می فروشد، این فرآیند به عنوان عرضه اولیه عمومی (IPO) شناخته می شود. در اصل، IPO به این معنی است که مالکیت یک شرکت در حال گذار از مالکیت خصوصی به مالکیت عمومی است. به همین دلیل، فرآیند IPO گاهی اوقات به عنوان “عمومی شدن” نامیده می شود. شرکت‌های نوپا یا شرکت‌هایی که دهه‌ها در تجارت بوده‌اند، می‌توانند تصمیم بگیرند که از طریق یک IPO عمومی شوند.

شرکت‌ها معمولاً برای افزایش سرمایه برای پرداخت بدهی‌ها، طرح‌های رشد سرمایه، ارتقای سطح عمومی خود، یا اجازه دادن به افراد داخلی شرکت برای تنوع بخشیدن به دارایی‌های خود یا ایجاد نقدینگی با فروش تمام یا بخشی از سهام خصوصی خود به عنوان بخشی از IPO، IPO صادر می‌کنند. در یک IPO، پس از اینکه یک شرکت تصمیم به «عمومی شدن» می‌گیرد، یک پذیره‌نویس اصلی را برای کمک به فرآیند ثبت اوراق بهادار و توزیع سهام به عموم انتخاب می‌کند. سپس پذیره‌نویس اصلی گروهی از بانک‌های سرمایه‌گذاری و معامله‌گران کارگزار (گروهی که به عنوان سندیکا شناخته می‌شود) را گرد هم می‌آورد که مسئول فروش سهام IPO به سرمایه‌گذاران نهادی و فردی است. علاوه بر عرضه اولیه سهام، انواع دیگری از عرضه های جدید سهام برای شرکت هایی با سهامی که قبلاً به صورت عمومی معامله شده اند، وجود دارد، از جمله: پیشنهاد بعدی: انتشار سهام اضافی توسط شرکتی که قبلاً به صورت عمومی معامله شده است.

عرضه بعدی اثر کاهنده ای بر موقعیت یک فرد دارد، زیرا سهام جدید در حال انتشار است.

 پیشنهاد ثانویه: فروش ثبت شده اوراق بهادار منتشر شده قبلی که توسط سرمایه گذاران بزرگ، مانند یک شرکت سهامی خاص یا مؤسسه دیگر نگهداری می شود. عرضه ثانویه هیچ اثر کاهنده ای بر موقعیت مشتری ندارد، زیرا سهام قبلاً منتشر شده است. قبل از سرمایه گذاری تکالیف خود را انجام دهید اگر در نظر دارید در یک IPO سرمایه گذاری کنید، همچنین مهم است که از غرق شدن در هیاهویی که می تواند یک شرکت جوان امیدوار کننده را احاطه کند جلوگیری کنید. بسیاری از شرکت‌ها با انتظارات زیادی شروع به کار کرده‌اند، اما در عرض چند سال با مشکل مواجه شده و از کار افتاده‌اند. سرمایه‌گذاران هنگام سرمایه‌گذاری در IPOها در طول رونق و رکود سهام فناوری در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 به شدت از این خطرات آگاه شدند. این یک دوره بسیار سوداگرانه در تاریخ بازار سهام ایالات متحده بود و در نتیجه، برخی از سرمایه گذاران سودهای چشمگیری از سرمایه گذاری های IPO خود به دست آوردند، در حالی که برخی دیگر پس از سقوط شدید سهام سهام های مختلف فناوری، ضررهای قابل توجهی را تجربه کردند.

قبل از سرمایه گذاری، حتما بررسی های لازم را انجام دهید. این وظیفه می تواند چالش برانگیز باشد زیرا اطلاعات عمومی در دسترس نیست در مورد شرکتی که برای اولین بار سهام منتشر می کند. با این حال، همیشه باید به بروشور اولیه شرکت صادرکننده، که به عنوان “شاه ماهی قرمز” نیز شناخته می شود، مراجعه کنید. این سند که توسط ناشر و پذیره‌نویس اصلی ارائه می‌شود، شامل اطلاعاتی در مورد تیم مدیریت شرکت، بازار هدف، چشم‌انداز رقابتی، وضعیت مالی شرکت، کسی که در حال فروش سهام در عرضه است، کسی که در حال حاضر سهام دارد، محدوده قیمت مورد انتظار، ریسک‌های احتمالی، و تعداد سهامی که باید منتشر شود.