نقطه توقف ضرر قیمتی است که معامله‌گر سهامی را در آن می‌فروشد و در معامله ضرر می‌کند. این اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که یک معامله آنطور که یک معامله‌گر امیدوار بود انجام نشود. امتیازها برای جلوگیری از ذهنیت “باز خواهد گشت” و محدود کردن ضررها قبل از تشدید آنها طراحی شده اند. به عنوان مثال، اگر سهامی به زیر سطح حمایت کلیدی برسد، معامله گران اغلب در اسرع وقت اقدام به فروش می کنند.

از سوی دیگر، نقطه سود ، قیمتی است که معامله‌گر سهامی را در آن می‌فروشد و از معامله سود می‌برد. این زمانی است که صعود اضافی با توجه به خطرات محدود می شود. به عنوان مثال، اگر یک سهام پس از یک حرکت بزرگ به سمت بالا به یک سطح مقاومت کلیدی نزدیک شود، ممکن است معامله گران بخواهند قبل از یک دوره تجمیع بفروشند.

تنظیم نقاط توقف ضرر و سود اغلب با استفاده از تحلیل تکنیکال انجام می شود، اما تحلیل بنیادی نیز می تواند نقش کلیدی در زمان بندی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر یک معامله گر سهامی را پیش از درآمد نگه می دارد که هیجان ایجاد می شود، ممکن است بخواهد قبل از انتشار اخبار به بازار، بدون توجه به اینکه قیمت سود برداشته شده است یا خیر، بفروشد.

میانگین‌های متحرک نشان‌دهنده محبوب‌ترین راه برای تعیین این نقاط است، زیرا محاسبه آن‌ها آسان است و به طور گسترده توسط بازار ردیابی می‌شود. میانگین متحرک کلیدی شامل میانگین های 5، 9، 20، 50، 100 و 200 روزه است. اینها با اعمال آنها در نمودار سهام و تعیین اینکه آیا قیمت سهام در گذشته به آنها به عنوان سطح حمایت یا مقاومت واکنش نشان داده است یا خیر تنظیم می شوند.

یکی دیگر از راه های عالی برای قرار دادن سطوح توقف ضرر یا برداشت سود، روی خطوط روند حمایت یا مقاومت است. اینها را می توان با اتصال بالا یا پایین های قبلی که در حجم قابل توجه و بالاتر از حد متوسط ​​رخ داده است، ترسیم کرد. مانند میانگین های متحرک، کلید تعیین سطوحی است که در آن قیمت به خطوط روند و البته در حجم بالا واکنش نشان می دهد.

هنگام تنظیم این نکات، در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد:

• از میانگین‌های متحرک بلندمدت برای سهام‌های بی‌ثبات‌تر استفاده کنید تا احتمال اینکه یک نوسان بی‌معنی قیمت باعث اجرای دستور توقف ضرر شود را کاهش دهید.
• میانگین متحرک را برای مطابقت با محدوده قیمت هدف تنظیم کنید. به عنوان مثال، اهداف طولانی تر باید از میانگین متحرک بزرگتر برای کاهش تعداد سیگنال های تولید شده استفاده کنند.
• استاپ تلفات نباید نزدیکتر از 1.5 برابر دامنه زیاد به پایین فعلی (نوسان) باشد، زیرا احتمال اجرای بدون دلیل بسیار زیاد است.
• استاپ ضرر را با توجه به نوسانات بازار تنظیم کنید. اگر قیمت سهام بیش از حد حرکت نمی کند، می توان نقاط توقف ضرر را کاهش داد.
• از رویدادهای اساسی شناخته شده مانند انتشار سود، به عنوان دوره های زمانی کلیدی برای ورود یا خروج از یک معامله استفاده کنید زیرا نوسانات و عدم اطمینان ممکن است افزایش یابد.
• مدیریت ریسک در معاملات شامل محاسبه ریسک و نوسانات بازار است. این را می توان از طریق بسیاری از ابزارهای تحلیلی که داده های مالی مختلف را در ارزیابی های خود لحاظ می کنند، انجام داد. سرمایه‌گذاران معمولاً تمایل دارند داده‌های تعدادی از این ابزارهای تحلیلی را قبل از فرمول‌بندی پاسخ خود به ریسک بازار ترکیب کنند. این پاسخ ها همچنین اغلب ترکیبی از استراتژی های شناخته شده مختلف مدیریت ریسک هستند، ترکیبی که آنها را برای مطابقت با نیازهای سرمایه گذاران مورد نظر اصلاح می کند.