با استفاده از نسبت ریسک به پاداش، معامله گران می توانند سرمایه را مدیریت کنند و به طور متناسب ریسک زیان را بهتر درک کنند. در معاملات، نسبت ریسک به پاداش توصیه شده 1:3 است، به این معنی که بازده مورد انتظار سه واحد پاداش برای هر واحد ریسک پیش بینی می شود.

بسته به روش معاملاتی، نسبت ریسک به پاداش می تواند مطابق با استراتژی معامله گر نوسان داشته باشد. لزوماً نباید تنها نسبت ریسک به پاداش شما باقی بماند. به عنوان مثال، گاهی اوقات معامله گران روزانه ریسک به پاداش 1:5 یا 1:7 را به کار می گیرند اما ضررهای توقف خود را برای به دست آوردن نسبت های هدفمند تغییر می دهند.

برای شناسایی عملی زمان‌های معامله هیجانی یا طمع، موارد زیر را از خود بپرسید:

• آیا این موقعیت تجاری از قوانین برنامه معاملاتی من پیروی می کند؟
• نسبت ریسک به پاداش برای بیست معامله گذشته من چقدر است؟
• (اگر کمتر از 1:3 است، تجدید نظر کنید).
• آیا استراتژی مدیریت ریسک خود را دنبال می کنم و از ضررهای توقف استفاده می کنم؟

در حالی که ذهن یک معامله گر ممکن است آنقدر آماده پذیرش آن نباشد، معامله گران می توانند زمان هایی را که در گذشته حریص بوده اند را شناسایی کنند. معامله گران با نگهداری مجلات تجاری دقیقی که ریسک به پاداش را مستند می کنند، سطوح قیمت هدف را به اشتراک می گذارند، و بینشی از وضعیت احساسی آن روز ارائه می دهند، می توانند زمان هایی را ببینند که قرار گرفتن در معرض ریسک آنها بالاتر از آنچه که باید بوده است.