استخراج ارز دیجیتال

استخراج ارز دیجیتال

بیشتر مردم استخراج کریپتو را یک راه برای ایجاد سکه های جدید می دانند. به هر حال، استخراج رمزارز که شامل اعتبارسنجی تراکنش‌های ارزهای دیجیتال در شبکه بلاک چین و اضافه کردن آنها به دفتر کل است توزیع شده است. مهمتر از این ها، استخراج کریپتو از خرج مضاعف ارز دیجیتال در یک شبکه توزیع شده جلوگیری به عمل می آورد .

مانند ارزهای فیزیکی، زمانی که یکی از اعضا ارز دیجیتال را خرج می کند، دفتر کل دیجیتال باید با برداشت از یک حساب و اعتبار دادن به حساب دیگر به روز شود. با این حال، چالش یک ارز دیجیتال این است که پلتفرم های دیجیتال به راحتی دستکاری می شوند. بنابراین، دفتر کل توزیع شده بیت کوین ، تنها به ماینرهای تایید شده اجازه می دهد تا تراکنش ها را در دفتر کل دیجیتال به روز کنند. این به ماینرها مسئولیت مضاعفی برای ایمن کردن شبکه از هزینه مضاعف می دهد.

در حال حاضر، سکه های جدیدی تولید می شوند تا به استخراج کننده ها برای کارشان در تامین امنیت شبکه پاداش دهند. از آنجایی که دفتر کل توزیع شده اختیار متمرکز ندارد، فرآیند استخراج برای اعتبارسنجی تراکنش ها امری مهم است. بنابراین، ماینرها با مشارکت در فرآیندهای اعتبارسنجی تراکنش که شانس آنها را برای برنده شدن سکه های جدید افزایش می دهد، تشویق می شوند تا شبکه را ایمن کنند.

برای اطمینان از اینکه تنها ماینرهای رمزنگاری تایید شده می توانند ماینینگ و اعتبارسنجی تراکنش ها را انجام دهند، یک پروتکل اجماع اثبات کار (PoW) ایجاد شده است. PoW همچنین شبکه را از هرگونه حمله خارجی ایمن می کند.

اثبات کار

استخراج کریپتو تا حدی شبیه به استخراج فلزات گرانبها مانند طلا است. این در حالی است که استخراج‌کنندگان فلزات گرانبهایی مانند طلا، نقره یا الماس را از زیر خاک بیرون می کشند، استخراج‌کنندگان کریپتو باعث انتشار سکه‌های جدید در گردش می شوند. برای اینکه ماینرها بتوانند با سکه‌های جدید پاداش دریافت کنند، باید ماشین‌هایی را مستقر کنند که معادلات پیچیده ریاضی را در قالب هش رمزنگاری حل کنند. هش یک امضای دیجیتال کوتاه شده از یک تکه داده است. هش ها برای ایمن کردن داده های منتقل شده در یک شبکه عمومی تولید می شوند. ماینرها با همتایان خود رقابت دارند تا ارزش هش تولید شده توسط یک تراکنش ارز دیجیتال را به صفر برسانند، و اولین ماینری که کد را بشکند، بلوک را به دفتر کل اضافه می کند و پاداش خود را دریافت می کند.

هر کدام از بلوک ها از یک تابع هش برای ارجاع دادن به بلوک قبلی استفاده می کند و یک زنجیره محکم و غیر قابل گسستن از بلوک ها را تشکیل می دهد که به بلوک اول باز می گردد. به همین دلیل، همتایان در شبکه می توانند به راحتی بررسی کنند که آیا بلوک های خاص معتبر هستند یا خیر و آیا ماینرهایی که هر بلوک را اعتبارسنجی کرده اند، هش را برای دریافت پاداش حل کرده اند یا خیر.

با گذشتن زمان، همانطور که استخراج کنندگان ارز های دیجیتال ماشین های پیشرفته تری را برای حل PoW مستقر می کنند، دشواری معادلات در شبکه هم افزایش می یابد. در همان زمان، رقابت بین ماینرها افزایش می یابد و در نتیجه کمبود ارز دیجیتال افزایش می یابد.

نحوه شروع استخراج ارزهای دیجیتال

ماینینگ ارزهای دیجیتال به سیستم هایی با نرم‌افزارهای ویژه نیاز دارد که به طور اختصاصی برای حل معادلات ریاضی رمزنگاری پیچیده طراحی شده‌اند. در روزهای اولیه این فناوری، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین را میشد با یک تراشه CPU ساده در یک سیستم خانگی استخراج کرد. با این حال، با گذشت سال‌ها، تراشه‌های CPU برای استخراج بیشتر ارزهای دیجیتال به دلیل افزایش سطوح دشواری غیرعملی شده‌اند.

در دنیای امروز، استخراج ارزهای دیجیتال به یک پردازنده گرافیکی تخصصی یا یک ماینر مدار مجتمع ویژه برنامه (ASIC) نیازمند است. علاوه بر این، پردازنده‌های گرافیکی موجود در یک ماینینگ باید همیشه به اینترنت قابل اعتماد متصل باشند. همچنین هر ماینر کریپتو ملزم به عضویت در استخر استخراج آنلاین کریپتو است.

روش های مختلف استخراج ارزهای دیجیتال

روش‌های مختلف استخراج ارزهای دیجیتال به زمان‌های متفاوتی نیاز دارند. برای مثال، در روزهای اولیه این فناوری، ماینینگ CPU برای اکثر ماینرها گزینه پیشرو بود. با این حال، بسیاری امروزه استخراج CPU را بسیار کند و غیر عملی می‌دانند، زیرا ماه‌ها طول می‌کشد تا حتی مقدار کمی سود به دست بیاورد، با توجه به هزینه‌های بالای برق و خنک‌کننده و افزایش سختی در سراسر صفحه.

روش دیگر استخراج GPU برای استخراج ارزهای دیجیتال است. قدرت محاسباتی را با کنار هم قرار دادن مجموعه‌ای از پردازنده‌های گرافیکی تحت یک ریگ ماینینگ به حداکثر می‌رساند. برای استخراج GPU، یک مادربرد و سیستم خنک کننده برای دکل مورد نیاز است.

به طور مشابه، استخراج ASIC روش دیگری برای استخراج ارزهای دیجیتال است. برخلاف ماینرهای GPU، ماینرهای ASIC به طور خاص برای استخراج ارزهای دیجیتال طراحی شده اند، بنابراین واحدهای ارز دیجیتال بیشتری نسبت به GPU تولید می کنند. با این حال، آنها گران هستند، به این معنی که با افزایش سختی استخراج، به سرعت منسوخ می شوند.

با توجه به اینکه به طور روز افزون هزینه های استخراج GPU و ASIC،  افزایش می یابد استخراج ابری محبوب می شود. استخراج ابری به ماینرهای منفرد اجازه می دهد تا از قدرت شرکت های بزرگ و امکانات اختصاصی استخراج کریپتو استفاده کنند.

ماینرهای مجزای کریپتو می توانند میزبان استخراج ابری رایگان و پولی را به صورت آنلاین شناسایی کنند و یک ریگ ماینینگ را برای مدت زمان مشخصی اجاره کنند. این روش بدون هندزفری ترین راه برای استخراج ارزهای دیجیتال است.

استخرهای معدن

استخرهای ماینینگ به ماینرها این امکان را می دهند که منابع محاسباتی خود را ترکیب کنند تا شانس خود را برای یافتن و استخراج بلوک ها در یک بلاک چین افزایش دهند. اگر یک استخر ماینینگ موفق شود، پاداش در سراسر استخر استخراج، به نسبت مقدار منابعی که هر ماینر به استخر کمک کرده است، توزیع می شود.

اکثر برنامه های ماینینگ کریپتو با یک استخر استخراج عرضه می شوند. با این حال، علاقه مندان به کریپتو هم اکنون به صورت آنلاین به یکدیگر می پیوندند تا استخرهای استخراج خود را ایجاد کنند. از آنجایی که برخی از استخرها پاداش بیشتری نسبت به سایرین دریافت می کنند، ماینرها آزادند هر زمان که نیاز داشته باشند، استخرها را تغییر دهند.

ماینرها استخرهای رسمی ماینینگ کریپتو را قابل اعتمادتر می‌دانند زیرا به‌روزرسانی‌های مکرر توسط شرکت‌های میزبان خود و همچنین پشتیبانی فنی منظم دریافت می‌کنند. بهترین مکان برای یافتن استخرهای ماینینگ، CryptoCompare است ، جایی که ماینرها می توانند استخرهای استخراج مختلف را بر اساس قابلیت اطمینان، سودآوری و سکه ای که می خواهند استخراج کنند، مقایسه کنند.